Przy okazji analizowania pewnej sprawy musiałem znaleźć odpowiedź na pytanie – czy w sytuacji, gdy konkurent dopuszcza się czynu nieuczciwej konkurencji w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej to można założyć mu sprawę w Polsce i operować polskimi przepisami prawa ?

Odpowiedź na to pytanie brzmi: TAK

Poniżej opiszę z czego to wynika.

Jakie przepisy to regulują ?

Kluczowe znaczenie w analizowanej przeze mnie sprawie miało Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 894/2007 z dnia 11 lipca 2007r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (RZYM II).

Warto w tym miejscu przywołać odpowiedni przepis.

Treść art. 6

1.   Prawem właściwym dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z czynu nieuczciwej konkurencji jest prawo państwa, w którym występuje lub jest prawdopodobne wystąpienie naruszenia stosunków konkurencyjnych lub zbiorowych interesów konsumentów.

2.   W przypadku gdy czyn nieuczciwej konkurencji narusza wyłącznie interesy oznaczonego konkurenta, stosuje się art. 4.

3. a) Prawem właściwym dla zobowiązań pozaumownych wynikających z ograniczenia konkurencji jest prawo państwa, na którego rynku praktyki te wywołują skutek lub na którego rynku zachodzi prawdopodobieństwo wywołania przez nie skutku

b) sytuacji kiedy praktyki te wywołują skutek lub zachodzi prawdopodobieństwo wywołania przez nie skutku na rynku więcej niż jednego państwa osoba dochodząca odszkodowania, wszczynająca postępowanie w sądzie miejsca zamieszkania pozwanego, może zamiast tego oprzeć swoje żądanie na prawie sądu, do którego zwróciła się o rozstrzygnięcie sprawy, pod warunkiem że rynek tego państwa członkowskiego należy do rynków, bezpośrednio i w istotny sposób dotkniętych ograniczeniem konkurencji, z którego to wynika zobowiązanie pozaumowne stanowiące podstawę żądania. Jeżeli postępowanie wszczynane jest na podstawie właściwych przepisów o jurysdykcji przeciwko więcej niż jednemu pozwanemu w tym sądzie, żądanie może być oparte na prawie tego sądu, tylko pod warunkiem że ograniczenie konkurencji, którego dotyczy żądanie wobec każdego z tych pozwanych, bezpośrednio i w istotny sposób wpływa również na rynek państwa członkowskiego tego sądu.

4.   Prawo właściwe mające zastosowanie zgodnie z niniejszym artykułem nie może zostać wyłączone w drodze porozumienia zawartego zgodnie z art. 14.

A co jeśli on narusza tylko moje (przedsiębiorcy) interesy ?

Z uwagi na to, że jak wspomniałem na wstępie analizowana sprawa dotyczyła sytuacji, gdy konkurent działał na niekorzyść naszego klienta w związku z tym właściwym okazał się ust. 2 powyższego artykułu. Dlatego też jak to często bywa w przepisach trzeba było przeczytać kolejny do którego zastosowano odesłanie.

Artykuł 4

1.   Jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, prawem właściwym dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z czynu niedozwolonego jest prawo państwa, w którym powstaje szkoda, niezależnie od tego, w jakim państwie miało miejsce zdarzenie powodujące szkodę, oraz niezależnie od tego, w jakim państwie lub państwach występują skutki pośrednie tego zdarzenia.

2.   Jednakże w przypadku gdy osoba, której przypisuje się odpowiedzialność i poszkodowany mają, w chwili powstania szkody, miejsce zwykłego pobytu w tym samym państwie, stosuje się prawo tego państwa.

3.   Jeżeli ze wszystkich okoliczności sprawy wyraźnie wynika, że czyn niedozwolony pozostaje w znacznie ściślejszym związku z państwem innym niż państwo wskazane w ust. 1 lub 2, stosuje się prawo tego innego państwa. Znacznie ściślejszy związek z innym państwem może polegać, w szczególności, na istnieniu wcześniejszego stosunku pomiędzy stronami, takiego jak umowa, ściśle związanego z danym czynem niedozwolonym.

Podsumowanie

Tłumacząc powyższe w bardziej praktyczny sposób:

– jeżeli przedsiębiorca dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji takiego jak posłużenie się nieuczciwą reklamą (art. 16 i 17 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji) i w konsekwencji doszło do naruszenia zbiorowych interesów konsumentów to właściwym będzie prawo państwo w którym doszło do naruszenia (niekoniecznie prawo polskie). Może to być jednak czasami problematyczne, gdy okaże się, że towar reklamowany jest w jednym państwie a sprzedawany w innym.

– jeżeli przedsiębiorca dopuści się czynu nieuczciwej konkurencji takiego jak zastosowanie nieuczciwego systemu sprzedaży (art. 17a, 17c i 17d ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji) ) i w konsekwencji doszło do naruszenia zbiorowych interesów konsumentów to tutaj również właściwym będzie prawo państwo w którym doszło do naruszenia (niekoniecznie prawo polskie).

– jeżeli przedsiębiorca naruszył tajemnicę innego przedsiębiorstwa albo w sposób nieuczciwy werbował pracowników konkurenta np. polska firma informatyczna zdobyła informacje poufne innej polskiej firmy informatycznej i w związku z tym chcą je wykorzystać w innym państwie UE, to w takiej sytuacji zgodnie z zasadami ogólnymi z art. 4 sprawa może się toczyć w Polsce na podstawie polskich przepisów.

– jeżeli przedsiębiorca rozpowszechniania nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości na temat swojego konkurenta w innym kraju UE to jeżeli dotyczyć to będzie dwóch przedsiębiorców, którzy mają miejsce zwykłego pobytu w Polsce, to wtedy sprawa może toczyć się w Polsce na podstawie polskich przepisów.

– jeżeli przedsiębiorca bezprawnie używa np. firmy, nazwy albo loga swojego konkurenta i w ten sposób wprowadza konsumentów w błąd to w mojej ocenie również można w przypadku dwóch polskich przedsiębiorcę spór toczyć w Polsce.

zdjęcie:

Author: free pictures of money / photo on flickr
License: Attribution License

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ